Veri depolama ortamlarında kullanılmayan radyolojik bulgular: “Ne büyük bir entelektüel kayıp”

Yasal sağlık sigortası sisteminin birçok temsilcisi, birincil ("konvansiyonel tıp") ve ikincil sağlık hizmetleri pazarlarının ("tamamlayıcı tıp", "tıbbi sağlık") birincil sağlık hizmetleri pazarının özellikle yüksek verimliliği açısından farklılık gösterdiğine inanmaktadır. Ancak radyolog Prof. Dr. ve diğerleri, durumun bundan çok uzak olduğunu bilmektedir.

Dr. Werner Golder (Avignon, Fransa). "Nervenarzt" dergisinde yayınlanan bir yorumda, günümüzde her rapora sıklıkla eşlik eden radyolojik görüntülerle dolu dijital depolama ortamlarının iddia edilen "hazine hazinesini" eleştiriyor.

Golder, bu CD veya DVD'lerin ancak kolayca açılıp, hızlıca aranıp bulunabiliyorsa ve bulgular gecikmeden incelenebiliyorsa gerçekten değerli olabileceğini söylüyor. Ancak sorunlar tam da bu noktada ortaya çıkıyor; özellikle de radyografileri klinik muayene sonuçlarıyla karşılaştırırken ve uzman görüşleri sırasında. Dijital çağda, geçmişin basit röntgen çantasıyla elde edilebilen görüntü bilgilerine doğrudan erişimden kesinlikle çok uzaktayız.

Her halükarda, Golder, "analog" görüntülere ulaşmanın genellikle onları görüntüleyip değerlendirmekten daha az zaman aldığını hatırlıyor. Günümüzde başlatma süreleri daha uzun, hatta bazen çok daha uzun. CD/DVD'yi dizüstü bilgisayarınıza takıyorsunuz, ilgili DICOM görüntüleyici (dijital röntgen raporlarını görüntüleme yazılımı) tarafından tanınıp gürültülü bir şekilde entegre edilene kadar değişen süreler bekliyorsunuz, açmanız isteniyor, kaydedilen görüntü dosyalarının genel görünümüne ulaşıp bunları istediğiniz sırayla açma seçeneği sunuluyor.

Ve eğer görüntüleme programı alışılmadık bir arayüze ve kontrollere sahipse, daha da fazla zaman kaybı yaşanır. Golder'ın oldukça kaba ama muhtemelen tamamen yanlış olmayan tahminine ve kendi deneyimlerine göre, radyolojik veri içeren en az her iki CD/DVD'den biri açılmamış ve dolayısıyla dosyalarda fark edilmemiş durumda. "Profesyonel bilgiye giden yolda ne büyük bir eksiklik!

Golder, "Görsel materyali bağımsız olarak değerlendirememek ne büyük bir başarısızlık! Ne büyük bir entelektüel kayıp!" diye yakınıyor.